گلها و خواص آنها (1)

در این بحث، با توجه با مزاج گلها و گیاهان، طریقه استفاده از عطر ،سایه و سایر قسمتهای گیاهان را نظری دوباره می انداریم. 

با استشمام هر عطری در بدن حالتی پدید می اید که موجب بروز گرمی و سردی و انرژی و بیحسی و بیحالی و یا ارامش ویا رخوت و سستی ، فراموشی و یا تیز هوشی می گردد. عطرها نیز غذای مغز محسوب می شوند و ما باید بر اساس قواعدی از آن  عطرها بهره بگیریم. اگر از این قواعد استفاده نکنیم عطرها نیز می توانند برای ما عوارضی پدید بیاورند. مثلا یک فرد گرم مزاج با استشمام بوی عطر گرم مزاج دچار سردرد می شود ولی همین بوی گرم موجب آرامش فرد سرد مزاج می گردد. بر عکس این حالت وقتی فرد سرد مزاج بوی ترشی و یا هر بوی سرد دیگری استشمام کند موجب سردرد و سستی مغز و بی حوصلگی وی می شود. از این رو لازم است مزاج عطرها را بدانیم، عطر گل محمدی،کل مریم، گل یاس، عطر تیروز عطرهای گرم و لطیف هستند، عطرهایی مانند بوی مشک خیلی گرم است .

بوی سرکه، آب لیمو، ترشی ها، بوهای اسیدی و بوی تعفن از بوهای سرد هستند، بوی مواد شیمیایی مانند تینر، وایتکس، بنزین، نفت، استریل کنندها اثرات سردی بخشی برای مغز دارتد و بوهای سرد تعریف می شوند . و استمرار استشمام آن بوها موجب اختلال اعصاب و حتی فراموشی می شود.

با استفاده از کتاب مزاج انواع : حسین خیراندیش

هر روزتان نوروز باد

بهار آمد بهار آمد بهار مشکبار آمد

نگار آمد نگار آمد نگار بردبار آمد

صبوح آمد صبوح آمد صبوح راح و روح آمد

خرامان ساقی مه رو به ایثار عقار آمد

صفا آمد صفا آمد که سنگ و ریگ روشن شد

شفا آمد شفا آمد شفای هر نزار آمد

حبیب آمد حبیب آمد به دلداری مشتاقان

طبیب آمد طبیب آمد طبیب هوشیار آمد

سماع آمد سماع آمد سماع بی‌صداع آمد

وصال آمد وصال آمد وصال پایدار آمد

ربیع آمد ربیع آمد ربیع بس بدیع آمد

شقایق‌ها و ریحان‌ها و لاله خوش عذار آمد

کسی آمد کسی آمد که ناکس زو کسی گردد

مهی آمد مهی آمد که دفع هر غبار آمد

دلی آمد دلی آمد که دل‌ها را بخنداند

میی آمد میی آمد که دفع هر خمار آمد

کفی آمد کفی آمد که دریا در از او یابد

شهی آمد شهی آمد که جان هر دیار آمد

کجا آمد کجا آمد کز این جا خود نرفتست او

ولیکن چشم گه آگاه و گه بی‌اعتبار آمد

ببندم چشم و گویم شد گشایم گویم او آمد

و او در خواب و بیداری قرین و یار غار آمد

کنون ناطق خمش گردد کنون خامش به نطق آید

رها کن حرف بشمرده که حرف بی‌شمار آمد