فیبروم ها

فیبروم ها Fibroids

فیبروها تومورهای شایع غیر سرطانی هستند که به آهستگی در عضله دیواره رحم رشد می نمایند .

سن : بیشر بین سنین 55- 35 شایع است .

ژنتیک : بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است .

نحوۀ زندگی : عامل قابل توجهی به شمار نمی آید .

فیبروم ها رشد بافت غیر طبیعی در رحم می باشند که عضله و بافت فیبروز ( لیفی ) را در بر میگیرند . فیبروم ها در یک سوم خانمها در سن باروری در بریتانیا یافت شده است و بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است . فیبرومها بصورت تکی یا مجموعه ای فیبرومها بروز می نمایند . اما فیبرومهای بزرگ بر قاعدگی و باروری تأثیر میگذارند .

علل فیبروم

علت فیبروم ناشناخته است . اما تصور می شود که فیبرومها به پاسخ غیر طبیعی رحم به هورمونهای جنسی استروژن مرتبط می باشند . فیبرومها قبل از بلوغ بروزنمی نمایند . یعنی هنگامیکه تخمدانها افزایش تولید استروژن را آغاز می نمایند و آنها معمولاً رشدشان پس از یائسگی متوقف می گردد . همچنین فیرومها در اندازه شان خواهند داشت و این هنگامی است که افزایش سطوح استروژن در بدن ایجاد می شود . مانند زمان حاملگی و زمان مصرف داروهای ضد حاملگی ترکیبی ویا درمان جایگزینی هورمونی که افزایش سطح استروژن وجود دارد . فیبرومها از نظر اندازه بزرگتر می شوند .

علائم بیماری

بیشتر فیبرومهای کوچک علامتی ایجاد نمی کنند . اما علائم شایع فیبرومهای بزرگ عبارتند از :

خونریزی شدید در طی پریود منجر به کم خونی می شود و موجب رنگ پریدگی و خستگی می گردد . فیبرومهای بزرگ ممکن است موجب کج شدن رحم شوند که این امر اغلب منجر به ناباروری وسقط جنین مکرر می گردد . در طی حاملگی ، فیبروم بزرگ می تواند موجب فشار به مثانه و احساس تکرر ادرار ، یا فشار بر رکتوم شده و موجب درد در ناحیه پشت شود . به ندرت یک فیبروم ممکن است پیچ خوردگی نموده و منجر به درد در ناحیه تحتانی شکم شود .

تشخیص بیماری

پزشک معاینه لگنی انجام خواهد داد . فرد ممکن است سونوگرافی از رحم یا هیستروسکوپی داشته باشد که در این روش وسیله ای از طریق سرویکس وارد رحم می شود . نمونه ای از فیبروم در طی هسیتروسکوپی برداشته خواهد شد که این امر به منظور بررسی سرطانی بودن فیبروم خواهد بود . گاهی فیبرومها در رادیوگرافی که به منظور سایر دلایل انجام می شوند ، دیده و شناسایی می شوند .

درمان بیماری

فیبرومهای کوچک نیاز به درمان ندارند ، اما باید بطور مرتب توسط دکتر کنترل شوند تا در صورت رشد مشخص شوند . در صورتیکه درمان ضرورت داشته باشد ، فیبروم ممکن است در طی هسیتروسکوپی برداشته شود واین امر در صورتی است که فیبروم روی دیواره داخلی باشد . بندرت فیبرومها با تزریق ماده ای که عروق خون رسان فیبروم را مسدود میکند و موجب چروک خوردن و جمع شدن فیبروم می شوند ، درمان می گردد . فیبرومهای بزرگ می توانند از طریق برشی در شکم برداشته شوند . قبل از جراحی فرد مبتلا داروهای هورمونی به منظور متوقف کردن تولید استروژن مصرف می نماید که موجب چروک و منقبض شدن فیبروم می گردد . در صورتیکه فرد فیبروم مزمن و بزرگی داشته باشد و تمایل به بچه دار شدن نداشته باشد ، پزشک ممکن است عمل هیسترکتومی را پیشنهاد نماید . برداشتن فیبروم معمولاًمنجر به باروی مجدد می شود ، اما در 10% خانمها فیبروم عود خواهد داشت . فیبروم معمولاً پس از یائسگی شروع به جمع شدن و چروک خوردن می نماید و این بدین دلیل است که سطوح استروژن کاهش می یابد .

هیستروسکوپی HYSTEROSCOPY

هیستروسکوپ وسیله ای است که برای دیدن داخل رحم و لوله های رحم استفاده می شود . هیستروسکوپ جهت تشخیص بیماری هایی نظیر پولیپهای رحمی استفاده می شود و این عمل تحت بیهوشی عمومی یا موضعی در یک کیلینیک سرپایی انجام می شود . جراحی کوچک نظیر برداشتن فیبروم ممکن است از طریق هیستروسکوپی انجام شود . این اقدام حدود 15 دقیقه بطول می انجامد .

پس از اینکه هیستروسکوپ از قسمت واژن وارد شد ، رحم و لوله های رحم با گازی که از میان هیستروسکوپ عبور می نماید ، پر می شوند . این امر اجازه می دهد که این قسمتها به آسانی دیده شوند . نور موجب می شود که منظره روشنی از این قسمتها بدست آید .