گلها (2) -گل نرگس (نرجس)

خاصيت:

بيخ نرگس جذب كننده اي است كه از ژرفا برمي كشد . خشكاننده و زداينده و شستشو دهنده است . روغن

نرگس تاثير روغن يا سمين دارد و از آن ناتوان تر است . بيخ نرگس و بويژه اگر با آرد شَلمك و با عسل باشد پيكان و خارها را بيرون كشد . نرگس و بويژه بيخش كه همراه سركه باشد لكه هاي سياه و بهك را مي زدايد . بيخ نرگس داروي داءالثعلب است.

ورم و جوش:

از بيخ نرگس و عسل و گاودانه معجو ن درست كنند دمل هاي ناپديدار نارس و سخت را مي تركاند . ضماد

بيخ نرگس ورم عصب را فرو نشاند.

زخم و قَرحه:

زخم ها را مي خشكاند و محكم بهم مي چسباند و حتي وتر گسسته را بهم جوش مي دهد . گردش مخلوط

با عسل ازسوختگي ها و زخم عصب و قَرحه هاي داخلي مفيد است . ساييده نرگس همراه گاودانه و عسل چرك و پليدي را از زخم پاك مي كند.

مفاصل:

 روغن نرگس به عصب سو د رسان است . ضماد بيخ نرگس ورم عصب و گره عصب و درد مفاصل را دوا ست.

سر:

 نرگس و بويژه روغنش بندآمدن هاي مغزي، سردرد تر سودايي را درمان است و سرهاي گرم رابدرآرد.

اندام هاي تنفسي:

روغن نرگس را بر سينه مالند ورم سخت و سرد حجاب را از بين ببرد.

اندام هاي غذا:

 بيخش و آب پز بيخش راهركس بخورد استفراغ مي كند.

اندام هاي دفعي:

در درمان درد زِهدان و مثانه، مفيد است . چهار دِرهم نرگس را با آب عسل بنوشند جنين را زنده يا مرده

بيرون آرد. روغن نرگس دهانه بهم آمده زِهدان را باز مي كند و در درمان درد زِهدان سودمند است.

 منبع قانون - کتاب دوم